Column: Twee wereldsteden
Ik had onlangs het genoegen om twee wereldsteden vlak na elkaar te kunnen bezoeken: Dubai en Amsterdam. Het verschil had niet groter kunnen zijn. Een (behoorlijke) stap buiten de deur verschaft soms extra inzicht in onze eigen situatie.
Wat ik in Dubai aantrof stond lijnrecht tegenover de situatie in Amsterdam. Geen fietsers, maar wel warme temperaturen, torenhoge gebouwen, massa's dure wagens en mannen in traditionele dishdasha's. Nu zie je die ‘witte jurken' in Amsterdam ook wel, maar slechts zelden prijkt er in de hoofdstad een dikke Rolex aan de pols van de drager. Dit waren allemaal zaken die ik wel had verwacht, de reisgidsen staan er immers vol mee. Minder voorbereid was ik op het schone aanzien van Dubai. Daarmee doel ik op het ontbreken van straatvuil. Geen kauwgom of uitwerpselen van honden op de stoep, geen achteloos weggegooide sigarettenpeuken, geen plastic flesjes in de plantsoenen, geen graffiti en zeker geen 'side walk pizza' (lees: kots) in de onmiddellijke nabijheid van cafés.
Opvallend was ook het gevoel van veiligheid. Hoe ze het doen, weet ik niet, maar het misdaadcijfer in Dubai is uitzonderlijk laag. De etalage van een juwelier in de 'gold soukh' ligt vol met kostbaarheden, terwijl de deur gewoon wagenwijd open staat. Blijkbaar kan dat. Terug in mijn geboortestad viel direct de lucht van cannabis op, alsmede het gelal van dronken toeristen en het alom aanwezige zwerfvuil. Een ontnuchterend weerzien.
Uiteraard heeft Dubai ook zijn negatieve aspecten. Democratie is een begrip dat men alleen uit de literatuur kent en de rechten van buitenlandse arbeidskrachten zijn - zacht uitgedrukt - niet ruim bemeten.
Terug op Goeree-Overflakkee viel mij op dat het eiland eigenlijk de gulden middenweg is tussen Dubai en Amsterdam. Het is hier rustig, relatief veilig, redelijk schoon en de mensen gaan op een fatsoenlijke manier met elkaar om. Dat kan slechter!
Door Koen Vugs
Zaterdag 28 november 2015
